Definicja KANT IMMANUEL: (1724-1804) - filozof niemiecki mieszkający w Królewcu, twórca tak zwany filozofii krytycznej albo, jak sam ją określał transcendentalnej, opartej na dosyć śmiałej i paradoksalnej idei, iż to nie myśl dopasowuje się do elementów poznania, ale elementy te kształtowane są poprzez pewne aprioryczne dyspozycje umysłowe. Pomysł ten poprzez samego Kanta został porównany do przewrotu, jakiego w astronomii dokonał Kopernik. Za aprioryczne, a więc niezależne od doświadczenia, uznał Kant przestrzeń i czas, będące, jego zdaniem, tylko formami wszelkiej zmysłowości. Empiryczna jest tylko treść wrażenia, jego forma zaś (zawsze przestrzenna i czasowa) ma swe źródło nie w zewnętrznym świecie, tylko w samym podmiocie. Umysł nasz jest tak skonstruowany, iż wszystko, co do niego dociera, nabiera cech czasoprzestrzennych. Zresztą nie tylko postrzeganie zmysłowe ma swe formy aprioryczne, rozum także posługuje się takimi "czystymi pojęciami" - nie pochodzącymi z doświadczenia kategoriami. W oparciu o te kategorie umysł tworzy aprioryczne zasady, wśród których na szczególną uwagę zasługują zasady substancji i przyczynowości (zdaniem Kanta Hume miał rację zwracając uwagę na ich nieempiryczność). W skutku bezprzedmiotowy staje się spór między racjonalizmem i empiryzmem, gdyż w każdym poznaniu mamy do czynienia zarówno ze składnikiem rozumowym, jak i doświadczalnym. Taka budowa umysłu tłumaczy równocześnie sposobność sądów syntetycznych a priori - mianem tym określał Kant wszelakie poznanie nie pochodzące ani z doświadczenia ( a posteriori), ani nie będące wynikiem czysto formalnej analizy pojęciowej. Sądy te natomiast są podstawą wszelkiej możliwej edukacji, w tym matematyki, której element stanowią aprioryczne formy zmysłowości, a więc przestrzeń (geometria) i czas (arytmetyka) i czystego przyrodoznawstwa opartego na apriorycznych kategoriach czystego rozumu. Oryginalnym i spornym twierdzeniem Kanta było, iż sądy matematyki są nie tylko aprioryczne, lecz również syntetyczne. Z kolei metafizyka, roszcząca sobie pretensję do wypowiadania twierdzeń o rzeczach samych w sobie (słynne "Dinge an sich"), nie może pretendować do miana edukacji. Poznać możemy tylko zjawiska ( fenomeny), rzeczy same w sobie ( noumeny) są niepoznawalne - tak manifestował się kantowski agnostycyzm. Kant sformułował antynomie, których "czysty rozum" nie jest w stanie usunąć. Dotyczyły one między innymi kwestii skończoności świata, problemu wolności i istnienia Boga. Poglądy te zawarł w Krytyce czystego rozumu. Poszukiwanie analogicznych praw apriorycznych w zakresie moralności ( a więc wedle terminologią Kanta w zakresie rozumu praktycznego - Krytyka rozumu praktycznego) doprowadziło go do sformułowania tak zwany imperatywu kategorycznego, czysto formalnego nakazu (każda konkretna zasada postępowania jako wypełniona materialną treścią musiałaby być w relacji do umysłu heteronomiczna, czyli nie aprioryczna). Nakaz ten wiązał się z postępowaniem tylko wg takiej zasady, jaka powinna stać się prawem powszechnym, co w nieco zawiły sposób wyrażało znaną mądrość ludową: "Nie czyń drugiemu, co tobie nieprzyjemne". Oczywiście formułowanie żadnych nakazów moralnych miało sedno tylko w razie wolności człowieka. Rozum praktyczny tę wolność musiał więc założyć albo - posługując się terminologią Kanta - postulować. W ten sposób rozum praktyczny rozwiązał antynomię wolności na korzyść tezy o jej istnieniu. Nie to jest zresztą jego jedyny postulat - podobnie rzecz się ma z nieśmiertelnością duszy i istnieniem Boga. W sprawach metafizycznych rozum praktyczny ma więc pierwszeństwo przed rozumem teoretycznym. Fichte, Schelling i Hegel mogli już śmiało (aczkolwiek zapewne wbrew intencjom Kanta) oddawać się niczym nie skrępowanym metafizycznym spekulacjom. W trzeciej z krytyk - Krytyce władzy sądzenia - zajął się problemem upodobań estetycznych, szczególnie wiele uwagi poświęcił kwestii zdefiniowania definicje piękna. lecz i tu poszukiwanie powszechnych i koniecznych prawd apriorycznych zakończyło się na suchym formalizmie. Znaczenie filozofii Kanta trudno przecenić, wszyscy filozofowie po nim musieli odnieść się do jego poglądów, w szczególności teoriopoznawczych
- Co znaczy KATEGORIA/KATEGORIE:
- Porównanie zdaniem Arystotelesa to różne aspekty bytu, których jest dziesięć: substancja, jakość, liczba, stosunek, czas, miejsce, stan, położenie, działanie i doznawanie; wg Kanta to formy rozsądku , ujmujące kant immanuel co znaczy.
- Krzyżówka KARTEZJANIZM:
- Dlaczego poglądów Kartezjusza, gdzie uczony propagował: wykorzystywanie metod analitycznych i matematycznych w dziedzinie epistemologii, dualistyczną koncepcję istnienia Boga i powstania, substancji kant immanuel krzyżówka.
- Co to jest KATHARSIS:
- Jak lepiej oczyszczenie człowieka pod wpływem sztuki przez rozładowanie uczuć, napięć emocjonalnych, frustracji kant immanuel co to jest.
Czym jest Immanuel Kant znaczenie w Słownik filozofia K .
