Definicja PIĘKNO: (gr. to kalon) - kategoria estetyczna; starożytni Grecy pięknem nazywali to, co godne uznania lub to, co dobre; dla Platona definicja to było równoznaczne z "pięknem moralnym" - zaletą charakteru; Arystoteles uważał za piękne to, co jest dobre i przyjemne; w odniesieniu do sztuki za piękne uważano to, co posiada proporcję, symetrię rozumianą jako prawidłowość kosmiczną, absolutną, intelektualną; nieco potem w pojęciu piękna widziano to, co symetryczne w połączeniu z tym, co poprawne, zgodne z naturą, wykorzystując na ustalenie piękna definicja eurytmii, oznaczające prawidłowość zmysłową, optyczną, akustyczną (piękno dla oczu i uszu); u schyłku starożytności pięknem była proporcja części do innych części i do całości w połączeniu z barwą (euchroia). Dla Hegla piękno to postać ducha absolutnego, gdzie stapia się syntetycznie rzeczywistość z myślą, treść z metodą; dzieje piękna podzielone są, jego zdaniem, na trzy okresy: sztuka wschodnia (symboliczna), klasyczna (połączenie formy i treści), chrześcijańska (treść ma przewagę nad metodą)
- Co znaczy PSYCHOANALIZA:
- Porównanie rozwinięty za sprawą Freuda, którego celem miało być wykrywanie, diagnozowanie i leczenie nerwic, dotychczas będących chorobami nieuleczalnymi, zakładający istnienie w psychice ludzkiej sfery piękno co znaczy.
- Krzyżówka POWINNOŚĆ:
- Dlaczego zobacz wymóg piękno krzyżówka.
- Co to jest PERYPATETYK:
- Jak lepiej członek szkoły założonej poprzez Arystotelesa, zwanej perypatetycką piękno co to jest.
Czym jest Piękno znaczenie w Słownik filozofia P .
