Definicja NEOPLATONIZM: jeden z kilku teocentrycznych mechanizmów filozoficznych, oparty na schemacie metafizyki aleksandryjskiej, będący kontynuacją i rozwinięciem poglądów Platona, gdzie płaszczyzna religijna stanowiła podstawę refleksji filozoficznych, monizm był fundamentalną ideologią pozwalającą wywodzić byt "niższy", ziemski z "wyższego", boskiego, tworząc tym samym emanacyjną postać panteizmu, próbując przezwyciężyć dualizm świata realnego i idealnego, ziemskiego i boskiego; model myślenia naukowego, tak zwany "drogi wzwyż i w dół" ujmował w całość dyscypliny filozoficzne, takie jak na przykład etyka, estetyka, teoria poznania, kosmologia, psychologia; do twórców neoplatonizmu zalicza się w pierwszej kolejności Plotyna i członków szkoły aleksandryjsko-rzymskiej, szkoły syryjskiej i szkoły ateńskiej
- Definicja NEGACJA:
- Co to jest zaprzeczenie, antyteza; termin stosowany w logice neoplatonizm.
- Definicja NIEŚWIADOMOŚĆ:
- Co to jest to, co podświadome albo nieuświadomione, głęboko skryte, jak dowodził Freud, ujawniające się zazwyczaj w snach neoplatonizm.
- Definicja NEOTOMIZM:
- Co to jest zobacz neoscholastyka neoplatonizm.
Czym jest Neoplatonizm znaczenie w Słownik filozofia N .
