Definicja NEOPOZYTYWIZM: koncepcja filozoficzna, która pojawiła się w I połowie XX w., nawiązująca do pozytywizmu Comte´a, jej inicjatorami byli niemieccy profesorowie Schlick i Carnap, tworzący z innymi tak zwany Koło Wiedeńskie; propagatorzy neopozytywizmu zajmowali się jedynie faktami, uznawali doświadczenie za w najwyższym stopniu wiarygodne narzędzie poznawcze w odniesieniu do świata realnego, postulowali, aby definicje naukowe, ich układy były sprowadzane do tych, jakie wytworzyła fizyka; język tej edukacji stawiano za wzór, uznając go za jedyny możliwy do przyjęcia dla filozofii; w myśl stwierdzenia: "granice mego języka są granicami mojego świata"; doskonałość języka filozofii widziano w użytych aksjomatach matematycznych i logicznych, naukę uważano za zestaw faktów mających być wskazówkami do tworzenia nowych prawd naukowych; w odniesieniu do wiedzy realnej używano twierdzeń sprawozdawczych, odrzucano metafizykę i etykę, uznając je za edukacji bezprzedmiotowe, za kryterium prawdy uznawano zgodność twierdzeń pomiędzy sobą
- Definicja NATURALNA TOŻSAMOŚĆ INTERESÓW:
- Co to jest interpretacji zasady utylitaryzmu, mówiącej o związku pomiędzy moralnością a dążeniem człowieka do osiągnięcia korzyści, dokonana poprzez angielskich etyków oświecenia, zawierająca myśl, iż neopozytywizm.
- Definicja NOMINALNY:
- Co to jest istniejący tylko w nazwie neopozytywizm.
- Definicja NATURA:
- Co to jest starożytnych Greków słowo oznaczał rozrastanie się , stawanie się ; to, co jest od początku w przyrodzie, co nie ulega w niej zmianie; prawo, zasada rządząca przyrodą utożsamiana z ładem kosmicznym neopozytywizm.
Czym jest Neopozytywizm znaczenie w Słownik filozofia N .
