Definicja PIĘKNO: (gr. to kalon) - kategoria estetyczna; starożytni Grecy pięknem nazywali to, co godne uznania lub to, co dobre; dla Platona definicja to było równoznaczne z "pięknem moralnym" - zaletą charakteru; Arystoteles uważał za piękne to, co jest dobre i przyjemne; w odniesieniu do sztuki za piękne uważano to, co posiada proporcję, symetrię rozumianą jako prawidłowość kosmiczną, absolutną, intelektualną; nieco potem w pojęciu piękna widziano to, co symetryczne w połączeniu z tym, co poprawne, zgodne z naturą, wykorzystując na ustalenie piękna definicja eurytmii, oznaczające prawidłowość zmysłową, optyczną, akustyczną (piękno dla oczu i uszu); u schyłku starożytności pięknem była proporcja części do innych części i do całości w połączeniu z barwą (euchroia). Dla Hegla piękno to postać ducha absolutnego, gdzie stapia się syntetycznie rzeczywistość z myślą, treść z metodą; dzieje piękna podzielone są, jego zdaniem, na trzy okresy: sztuka wschodnia (symboliczna), klasyczna (połączenie formy i treści), chrześcijańska (treść ma przewagę nad metodą)
- Co znaczy POWSZECHNIKI:
- Porównanie Akwinu to uniwersalia tkwiące w substancjach, nie będące nimi. Można je wyodrębnić na drodze spekulacji myślowych i dlatego istnieją jedynie w naszym umyśle, ponadto mogą istnieć w umyśle Bożym jako piękno co znaczy.
- Krzyżówka PARTYKULARNY:
- Dlaczego cząstkowy, oddzielny, klasowy piękno krzyżówka.
- Co to jest PITAGORAS Z SAMOS:
- Jak lepiej przed naszą erą) - grecki matematyk i filozof, założyciel związku pitagorejskiego, sekty religijnej opartej na misteriach i naukach tajemnych. Nie pozostawił po sobie jakichkolwiek pism, jego poglądy piękno co to jest.
Czym jest Piękno znaczenie w Słownik filozofia P .
