Definicja TOMASZ Z AKWINU, ŚWIĘTY: (około 1225-1274) - dominikanin, uczeń Alberta Wielkiego, średniowieczny teolog i filozof włoski, lekarz Kościoła zwany również Doktorem Anielskim, kanonizowany w 1323 r.; dziełem jego życia było powstanie wszechstronnego mechanizmu filozoficznego adaptującego na grunt chrześcijaństwa myśl jednego z największych filozofów starożytnych Arystotelesa, zrywając tym samym powyżej tysiącletnią tradycję budowy filozofii chrześcijańskiej na fundamentach platońskiego idealizmu. Ten schrystianizowany arystotelizm został potem nazwany tomizmem. Pozostawił bardzo liczne pisma, z których w najwyższym stopniu znane to Summa contra gentiles (Suma filozoficzna) i Suma teologiczna. W zgodzie z empiryzmem perypatetyków Tomasz rozdzielił wiarę od rozumu, filozofię od prawdy objawionej. Rozum, co prawda, jest w stanie poznawać nie tylko popularny zmysłowo świat materialny, lecz i wyrokować w sprawie istnienia Boga i jego własności, jednak wybrane prawdy objawione, takie jak na przykład dogmat Trójcy św., pozostają dla niego niedostępne. Tym niemniej Tomasz wykluczał istnienie sprzeczności między wiarą i rozumem, gdyż zarówno prawda objawiona, jak i naturalna pochodzą z tego samego źródła, od Boga. Tak także doszło do jasnego rozróżnienia zajmującej się objawieniem teologii od opartej na rozumie filozofii. W ontologii podobnie jak Arystoteles uznał, iż samoistnym bytem, a więc substancją mogą być tylko rzeczy jednostkowe, które ze swej natury złożone są z istoty (essentia) i istnienia (existentia). Natomiast istota wszystkich rzeczy (z wyjątkiem Boga) jest znów złożona z formy i materii albo w nieco ogólniejszych kategoriach z aktu i potencji. Tylko Bóg jest bytem prostym i niezależnym, jego istnienie zawarte jest już w jego istocie; innymi słowy jest on czystym aktem, nie ma w nim nic potencjalnego. Tomasz podał pięć dowodów na istnienie Boga (tak zwany pięć dróg), które były oparte na przeświadczeniu, iż musi istnieć pierwsza powód wszystkiego i iż przypadkowość rzeczy odsyła do bytu koniecznego. W opozycji do augustynizmu Tomasz odrzucił dualizm duszy i ciała deprecjonujący cielesną naturę człowieka, głosząc dosyć śmiały wówczas pogląd, iż dusza jest tylko metodą ciała ( hilemorfizm), a nie samodzielnym bytem. Filozofia Tomasza od 1879 r., za pontyfikatu papieża Leona XIII, stała się fundamentem oficjalnej edukacji kościoła rzymsko-katolickiego
- Co znaczy TERTULIAN:
- Porównanie prawnik, filozof; żył i tworzył w Kartaginie w Afryce, przyjął religię chrześcijańską, aby po dwudziestu latach przyłączyć się do heterodoksyjnej sekty montanistów. Twierdził, iż nie da się pogodzić tomasz z akwinu, święty co znaczy.
- Krzyżówka TEZA:
- Dlaczego twierdzenie, założenie, które ma dopiero zostać udowodnione tomasz z akwinu, święty krzyżówka.
- Co to jest TYPOLOGIA:
- Jak lepiej regulacja typów; edukacja badająca cechy wspólne jakiegoś gatunku, ustalonych zjawisk, itp tomasz z akwinu, święty co to jest.
Czym jest TOMASZ Z AKWINU, ŚWIĘTY znaczenie w Słownik filozofia T .
