Co to znaczy BEZOKOLICZNIK: nieosobowa forma czasownika, nieokreślona pod względem rodzaju, czasu, trybu, a więc bez okoliczności (stąd nazwa). Bezokolicznik tradycyjnie przyjmuje się za formę fundamentalną czasownika, reprezentującą ten czasownik na przykład w słowniku. Zwykle kończy się na -ć ( na przykład pić, siedzieć), czasem - gdy temat czasu teraźniejszego czasownika skończony jest na k, g - ma zakończenie -c (( na przykład piec, móc). W zdaniu bezokolicznik, wchodząc w skład formy czasu przyszłego (będę pisać), tworzy orzeczenie. Może także łączyć się z czasownikami modalnymi pełniąc funkcję dopełnienia (niektórzy językoznawcy uznają, iż bezokolicznik stanowi wówczas orzeczenie wraz z czasownikiem modalnym). W zdaniach podrzędnych okolicznikowych celu może wystąpić samodzielnie jako orzeczenie, jeżeli podmiot w zdaniu nadrzędnym i podrzędnym jest taki sam, por. (( na przykład Muszę zdać maturę, by otrzymać się na studia. Jako samodzielne orzeczenie występuje także w wypowiedzeniach typu: Wejść!, Zapalić?, czyli takich, które oznaczają rozkaz albo pytanie
- Definicja BłˇD Językowy:
- Co to jest językowej (zwyczajowej albo/i skodyfikowanej), przyjętej poprzez społeczeństwo posługujące się danym językiem. Błąd jest rozumiany jako takie odstępstwo, które jest niecelowe, tzn. jego zaistnienia bezokolicznik.
- Definicja Budowa Słowotwórcza Wyrazu:
- Co to jest zobacz Badanie SŁOWOTWÓRCZA WYRAZU bezokolicznik.
- Definicja Bohemizm:
- Co to jest Czech - Bohemia] - odmiennie: czechizm. Słowo, wyrażenie, zwrot pochodzący z języka czeskiego, na przykład kościół, ołtarz, gdyż. Wpływ języka czeskiego na polski jest wyraźny już w średniowieczu, po bezokolicznik.
Czym jest Bezokolicznik znaczenie w Słownik na B .
