Co to znaczy JĘZYKOZNAWSTWO STRUKTURALNE: kierunek w lingwistyce zapoczątkowany poprzez Szwajcara F. de Saussure´a najpierw XX wieku. Wydane pośmiertnie jego wykłady uniwersyteckie pt. Kurs językoznawstwa ogólnego do dziś stanowią wykładnię strukturalizmu, kierunku kontynuowanego w dwudziestowiecznych naukach humanistycznych do czasów dzisiejszych, mimo licznych modyfikacji. U podstaw teorii de Saussure´a leży przekonanie, iż badanie języka należy poprzedzić stworzeniem jego modelu, jest to hipotezy dotyczącej istoty języka w ogóle. W modelu strukturalistycznym na język składają się: langue (język) i parole (mówienie). Langue to byt abstrakcyjny i socjalny, który istnieje w świadomości zbiorowej w formie sumy języków aktualnych w świadomości każdego członka danego społeczeństwa. Jest bytem stosunkowo trwałym - zmiany zachodzą w nim wolno, ewolucyjnie. Jest on systemem znaków. Parole z kolei to konkretne (w odróżnieniu do abstrakcyjnego mechanizmu), jednostkowe ((w odróżnieniu do społecznego mechanizmu) i momentalne (((w odróżnieniu do trwałego mechanizmu) teksty wytworzone w danym języku. Badania strukturalistów ograniczały się w zasadzie do opisu langue, a więc abstrakcyjnego mechanizmu, który miał być strukturą uporządkowaną, zhierarchizowaną. Składał się z przedmiotów językowych, które nazwano znakami [symbol z gr. semeion ´ts.´]. Znaki wchodziły we wzajemne stosunki: paradygmatyczne i syntagmatyczne. Znakami są na przykład wyrazy kot, pies, szczekać, miauczeć. W stosunkach paradyg-matycznych w systemie każdy z tych wyrazów ma paradygmat, zestaw form znanych wszystkim użytkownikom języka, z których, budując zdanie, wybiera się odpowiednią ( na przykład kot-a, kot-em; ps-u, ps-y, szczek-a szczekaj-ą, będą szczekać); reguły dotyczące stosunku syntagmatycz-nych pozwalają połączyć te formy w większe konstrukcje: pies szczeka, kot miauczy. Strukturaliści w swoich konkretnych pracach próbowali opisać taką strukturę znakową i odtworzyć abstrakcyjny mechanizm językowy. Pokazali ( na przykład , iż wychodząc od bardzo różnorodnych dźwięków danego języka, można stworzyć o sporo prostszy zestaw fonemów, jest to mechanizm fonologiczny, a uzyskuje się to poprzez określenie pewnego ograniczonego zestawu reguł, jak ( na przykład , brak albo obecność cechy dźwięczności głoski. Porównywanie przedmiotów językowych dzięki prostych mierników było zresztą istotą postępowania strukturalistów. Poza fonologią nie znaleźli jednak dziedziny języka, gdzie regularności byłyby oczywiste
- Definicja Język Narodowy:
- Co to jest naturalny, na przykład polski, czeski, francuski, hindi, chiński, suahili, którym mówi pewna ekipa ludzi przyznająca się do wspólnych doświadczeń, wartości, tradycji, kultury. Język narodowy jest językoznawstwo strukturalne.
- Definicja Język Polski:
- Co to jest językiem fleksyjnym i charakteryzuje się rozbudowanym systemem form gramatycznych. Należy do rodziny języków zachodniosłowiańskich, tak jak czeski, słowacki. Wyodrębnił się z językowej wspólnoty językoznawstwo strukturalne.
- Definicja Jabłonkowanie:
- Co to jest Właściwość fonetyczna obecna m. in. w gwarach zaolziańskich okolic Jabłonkowa. Na południu Polski, w części Śląska Cieszyńskiego, i na północy - w okolicach Ostródy, Lubawy i Malborka występuje językoznawstwo strukturalne.
Czym jest Strukturalne Językoznawstwo znaczenie w Słownik na J .
