Definicja PLANOWANIE PRZESTRZENNE: całokształt działań zmierzających do zapewnienia prawidłowego rozwoju poszczególnych obszarów państwie. Planowanie przestrzenne to sztuka organizowania przestrzeni na potrzeby człowieka, przy jednoczesnym uwzględnieniu wzajemnych powiązań poszczególnych regionów, a nawet nadrzędnych interesów ogólnokrajowych. Planowanie przestrzenne w skali państwie to na przykład lokalizacja nowych ośrodków przemysłowych bądź od podstaw ( na przykład Centralny Okręg Przemysłowy przed II wojną światową), bądź na bazie istniejących poprzednio (Górnośląski Okręg Przemysłowy po II wojnie światowej), w skali regionu - ( na przykład lokalizacja terenów rolniczych, turystycznych i tym podobne, w skali miasta - ( na przykład wkomponowanie nowej zabudowy w już istniejącą, żeby nie szpeciła krajobrazu i jak najlepiej służyła mieszkańcom. Planowaniem przestrzennym najczęściej zajmują się zespoły ekspertów różnych dziedzin (urbaniści, architekci, geografowie, ekonomiści, ekolodzy i in.), a pierwszym etapem jest zawsze rozpoznanie warunków środowiska geograficznego
- Definicja Południk Zerowy:
- Co to jest geograficzny umownie przyjęty za zerowy, tzn. taki, od którego mierzy się długość geograficzną wschodnią (na wschód od południka zerowego) i zachodnią (na zachód od południka zerowego). Od XVI w. był planowanie przestrzenne.
- Definicja Podgórze:
- Co to jest bezpośrednio u podnóża gór, znajdujący się jednak poza ich obrębem. Podgórze ma charakter równiny albo niskiej wysoczyzny i stanowi zazwyczaj część kotliny śródgórskiej albo najbliższą górom część planowanie przestrzenne.
- Definicja Potok:
- Co to jest mały, naturalny ciek powierzchniowy, o wydajnym źródle i wartkim nurcie. Płynie wąskim korytem, w górach kamienistym albo żwirowym, na nizinach piaszczystym albo mulistym planowanie przestrzenne.
Czym jest Przestrzenne Planowanie znaczenie w Słownik geografia P .
