Co to znaczy JĘZYK POLSKI: j. polski jest językiem fleksyjnym i charakteryzuje się rozbudowanym systemem form gramatycznych. Należy do rodziny języków zachodniosłowiańskich, tak jak czeski, słowacki. Wyodrębnił się z językowej wspólnoty plemion, która zajmowała region pomiędzy Łabą a Bałtykiem, Bugiem i - na południu - Karpatami. Wspólnotę nazwano ´lechicką´. Kiedy powstał ogólny j. polski - ponadplemienny - trudno jednoznacznie orzec. Start samodzielnego rozwoju j. polskiego datujemy umownie na II połowę X w., a zatem na czasy kształtowania się państwowości polskiej. Jednak mechanizm tworzenia się jeży. ka ogólnonarodowego był niewątpliwie długookresowy i dopiero od XIV-XV wieku możemy mówić rzeczywiście o istnieniu języka ogólnego. Jak dowodzą badania, wytworzony został w pierwszej kolejności na bazie dialektu wielkopolskiego i małopolskiego. O tym, jak mówiono w dawnej Polsce, dowiadujemy się z tekstów pisanych. Do XIII wieku dysponujemy tylko tak zwany glosami polskim a więc polskimi wyrazami, występującymi w dokumentach łacińskich, na przykład Bulli gnieźnieńskiej z 1136 roku, gdzie możemy odnaleźć sporo staropolskich imion, nazw miejscowości. Dopiero od XIII w. pojawiają się pełne teksty polskie. Do najstarszych zabytków j. polskiego zaliczamy Bogurodzicę, Kazania świętokrzyskie (XIII-XIV wiek), Psałterz floriański (XIV-XV), Kazania gnieźnieńskie (XV) i tak dalej Dzieje j. polskiego dzielimy na trzy okresy: 1. Moment staropolski - od początków rozwoju polszczyzny do końca XV wieku - to czas kształtowania się języka ogólnego; 2. Moment średniopolski - od początku XVI wieku do umownej daty 1772 r. (rozbiór Polski) - czasy rozkwitu języka ogólnonarodowego, przejawiającego się w bogactwie rodzimego piśmiennictwa. Pod koniec tej doby dochodzi jednak do powolnego upadku kultury polskiej, co wpłynęło negatywnie także na postęp języka; 3. Moment nowopolski - to moment od 1772 r. do 1939 r. (należy pamiętać o umowności tych dat). Współcześnie (tak, jak w całej historii) język nasz nie jest zupełnie jednolity, istnieje w nim szereg odmian (zawodowych, środowiskowych, terytorialnych). Główną z tych odmian jest język literacki, występujący w formie pisanej i mówionej. Język literacki nazywany jest także językiem ogólnym (ogólnonarodowym)
- Co znaczy Język Prasłowiański:
- Porównanie słowiańskich. To jest język rekonstruowany, co znaczy, iż nie istnieją jakiekolwiek zapisy w tym języku. Formy wyrazowe, gramatyczne, mechanizmy fonetyczne, które miały być typowe dla tego języka, są język polski co znaczy.
- Krzyżówka Język Potoczny:
- Dlaczego zobacz STYL Kolokwialny język polski krzyżówka.
- Co to jest Język:
- Jak lepiej Ogólnie znaczy mechanizm znaków wykorzystywanych do porozumiewania się. Takim systemem może być na przykład język Braille´a, znaki dymne (u plemion afrykańskich), język gestów, a również mowa język polski co to jest.
- Słownik Językoznawstwo Diachroniczne:
- Kiedy gr. di- ´dwa´ + chronos ´czas´]-zajmuje się opisem języka w perspektywie historycznej, tzn. koncentmje się na zmianach zachodzących w tym języku w okresie język polski słownik.
Czym jest Polski Język znaczenie w Słownik na J .
